Toon Me

Beste bezoeker, welkom bij ToonMe.be. Deze website is opgericht als aandenken aan onze zoon, Toon. De bedoeling van deze website is een positieve boodschap te verspreiden, zodat Toon het leven van vele mensen mag raken, zoals hij ook het onze heeft geraakt.

Hieronder kan je de meest recente berichten lezen, hoe Toon ons leven beïnvloedt, maar ook het leven van vele anderen.

Ook Toons’ verhaal kan u volledig nalezen, indien u ons niet persoonlijk kent.

Deze morgen nog dachten we dat het een stormachtige dag zou worden, maar wat heb je ons verrast!
Je zorgde voor een warme, zonnige namiddag. Niet enkel het zonnetje zorgde hiervoor maar ook de vele mooie berichten van vrienden en familie. Dank je wel!

Twee november is geen gemakkelijke dag. Thuis blijven is dan geen optie, het verdriet zou ons telkens besluipen.
Jouw mama had een prachtig idee om samen met je broer en zus te genieten van een prachtig klankenbos in Neerpelt.

Hey lieve Toon,

Vandaag is het opnieuw 8 jaar geleden, maar deze keer de dag waarop we jou hebben laten gaan.

Geen gemakkelijk weekend dit jaar. Balanceren om een evenwicht te vinden voor andere mensen, je lieve broer en zus…

Op de achtergrond klinken nu Sint liedjes, terwijl ik me even verstop in de badkamer voor deze tekst. Je broer kon de andere (droevige) liedjes even niet meer aan maar bladert wel in jouw fotoboek. Ook hij denkt aan jou. Hij wordt ook al zo groot!

Zoals elk jaar is het vandaag ook Allerzielen, liefst van al zouden je mama en ik een kaarsje willen aansteken of iets speciaal doen bij je grafje, zonder andere blikken en curieuze-neuzen. Maar dat komt wel, dat trekken we er deze namiddag wel op uit om jou in de stilte terug te vinden 🙂

Het stormachtige weer vandaag is weer tekenend voor ons gemoed, de normale drukke bezigheden zoals de zwemles afwisselend met mooie bezinningsmomenten. De regen en wind op mijn snoet zal me zeker deugd doen.

Dikke kus x

Papa

Gelukkige verjaardag m’n lieve Toon, 8 jaar vandaag. Op dit ogenblik zit jouw dappere mama nog verplicht te helpen op een eetfestijn.

Dapper, want dat hadden ze mij niet moeten vragen vandaag. Gelukkig heb ik nu dan wel even tijd om in een (inmiddels) muisstil huis mij helemaal tot jou te richten 😉

Toon
Nog steeds ben je aanwezig
In gesprekken goed of kwaad.
Ze gebruiken jou
Om lief te zijn
Te laten voelen dat je er nog steeds bent
Maar ook om boos te zijn
Om met de vinger te wijzen en te berispen
Kon ik jou maar beschermen
Dat jouw naam alleen maar liefde spreekt
Kon ik mezelf maar beschermen
Tegen de diepste pijn
Maar ik zwijg en heb verdriet
Dat ze jouw naam niet uit liefde gebruiken
Kon ik je maar beschermen
Want het kwetst me in het diepste van mijn ziel.

Hey m’n lieve Toon,

Afgelopen vrijdag was het jouw verjaardag, 7 jaar inmiddels! De hele morgen al, voel ik me onrustig en opgejaagd. Waar is die feeststemming toch? Normaal gezien stellen we ons elk jaar zo positief mogelijk op, uit dankbbaarheid dat jij er bent (geweest) …
(more…)

Hey Toon,

Vandaag waren we op bezoek bij vrienden waar jij ter sprake kwam. Wat doet het nog steeds deugd om hierover te kunnen vertellen, om jouw naam te horen!

Het dagelijks leven gaat zo snel dat ik me helemaal terugvind in het vorige bericht van je mama. Het lijkt soms wel een kolkende rivier waarin we meedrijven, alsof we geleefd worden. Dan schaam ik me soms wel voor de kortere en minder frequente bezoekjes, het minder aantal berichtjes op deze website…
Maar toch blijf je me raken, veelal op onverwachte momenten maar deze keer op een avond waar ik op zoek ga naar jou, rijkend naar een tak in die rivier om even alles aan mij voorbij te laten gaan en helemaal bewust te zijn.

Deze avond neem ik ook even de tijd om een paar grote schatten te bedanken. Jouw Bonpapa zag in het "Leef" magazine de vraag:
" Welke ervaring heeft jou sterker gemaakt?"
Als antwoord stuurde hij een tekstje door, wat ook in het magazine werd gepubliceerd. (zie rechts)

Ook jouw lieve meter Hermine plaatste een sticker in het verre Canada, waardoor we jou ook daar op een of andere manier kenbaar hebben gemaakt. Een grote dank jullie wel!

Mijn lief baasje

Wat is het lang geleden dat ik geschreven heb naar jou.
Mijn leven draait op volle toeren, geen tijd om lang stil te staan.
Maar enkele minuten om naar jou toe te gaan.

(more…)

Al een jaar heb ik de loopmicrobe te pakken. Nu durfde ik het ook aan, om na een jaar lopen de 10miles mee te doen. Vorig jaar liep ik nog maar een maand.

Met het oog op het lopen van een recordtijd, schreef ik me in. Just for fun en het gewoon eens gedaan te hebben.

Op Facebook zag ik dat de zelfhulpgroep ‘met lege handen‘ op de 10 miles de “sterrenloop” organiseerde. Ik twijfelde geen seconde en zou voor deze groep meelopen. Dit motiveerde me nog meer om deel te nemen.

Op de momenten dat ik er vroeger behoefte aan had, gaf hun forum en viering me enorm veel steun. En nu kon ik iets voor hen betekenen en al onze sterrenkindjes.

Het was raar ik liep voor Toon. Ik sprak even met een andere sterrenmama. Wat fijn om gewoon kort ons verhaal nog eens te kunnen doen. Ook brak het ijs nu van mijn loopclub maatjes dat ook zij iets durfden te vragen over Toon.

Daar stond ik dan in de hitte aan de start. Tussen opgefokte mensen. Ikzelf met het Toon gevoel. Ik hoopte hem heel de weg bij me te hebben zoals op de plantentuin jogging in Meise.

Maar dit concept was niet de plaats waar ik Toon kon terug vinden. De massa, de hitte, de stad.

Het Toon gevoel verdween snel. Ik kon niet mijmeren. Ik moest opletten om tegen niemand aan te lopen. Uitkijken naar drankposten…

Geef mij maar de natuurlopen daar vind ik rust. Ook tijdens de inspanning, daar kom ik Toon tegen zoals op moederdag in de plantentuin van Meise. Symbolisch liep ik tussen zijn bloemen voor mij. Dat miste ik nu.

Ik heb het gedaan, ben dankbaar voor de organisatie van ‘met lege handen’

Maar ik ben geen massa mens ?

Hey Toon,

Vaak denk ik aan je bij het zien van een mooie maan. Al meer dan een jaar staat hier een kleine telescoop stof te vergaren en steeds ben er een beetje bang van…
Kijken naar de maan doet me met weemoed terugdenken aan jou. Dan mis ik je en voel ik je dichtbij. Wat als ik die betovering zou verliezen door het kijken in die telescoop? Wat als ik te wetenschappelijk naar boven zou beginnen kijken?

Maar vandaag deed ik het toch en het was prachtig. Jouw broer en zusje hun warme jas aangedaan en in het ochtendgloren hen mee laten genieten. Deed deugd.
En neen hoor de betovering is niet weg, gelukkig maar 😉

Tot snel *knipoog* naar boven