Ik heb de maan voor je gehaald.

Turen naar jou in je bedje, niet weten hoe het nu verder zou moeten. Steeds is 2 november weer zoals in 2011, niet weten hoe we de dag gaan beleven, hoe we het verdriet overleven. Maar samen lukt het ons wel. Met het oog steeds op de klok en elke handeling van 6 jaar geleden weer stil beleven.
(meer…)