Verjaren is niet hetzelfde
als jarig zijn.
Verjaren doe je in stilte.
Zonder hoedje op.
Zonder toeters of bellen.
Het is een stil feestje.
Je kunt zelfs verjaren
als je er niet meer bent.
Als iemand met jou
— in gedachten —
een liedje neuriet,
taart eet.
Vandaag verjaar jij.
Ik hing vlaggetjes in mijn hoofd
en zwaai nu met een wimpel.
– Geert De Kockere –
Het is een maand voor jouw verjaardag, 19 en 20 september. Plots uit het niets komt er verdriet, het doelloos rondlopen in huis. Ik wil iets doen voor jou!
Ik surf wat op het net en vind ideetjes voor jouw verjaardag. Te voet ga ik om plantjes zodat ik samen met Tejo jouw grafje weer wat kan opfrissen. We zijn twee uur weg, ik neurie liedjes zoals een mama doet. Het doet deugd om voor jou bezig te zijn lieve schat.
Lieve Toon,
Drie jaar geleden hoorden we jouw eerste huiltje, 20 seconden en toen was je stil… veel te stil.
We noemden jouw naam: “Toon”, zo wilden wij je door het leven zien gaan, als een grote kapoen: Toon.
Rouwen, het is maar iets geks, ik dacht dat ik het al kende en dat het me niet meer kon verrassen. Toch verraste het me nu door zo vroeg te komen. En ik heb jou weer herdacht, je zat met mijn gevoelige snaar te spelen, drie weken lang. Een paar dagen voor jouw verjaardag was de storm weer gaan liggen en voelde ik me niet meer verloren.
Rouwen, je hebt het niet in de hand, het is jouw lichaam en je diepste ik die dat voor jou bepalen. Het hoort bij jou mijn lieve Toon.
Een lach op mijn gezicht, pijn die zich dieper verstopt zodat ik me soms afvraag of ik wel nog pijn heb.
Hoe graag ik zonder pijn zou willen, het kan zich verstoppen maar komt altijd nog eens tevoorschijn.
Soms is het vermoeiend maar het is jouw manier om aanwezig te zijn.
Toon, ik blijf zo van je houden, je blijft mijn lieve kleine pruts.
Fijne verjaardag lieve schat, drie jaar geleden maakte jij van ons voor het eerst ‘mama en papa’.
xxx mama
Hey lieve Toon,
Vandaag, de dag voor jouw verjaardag was het dan mijn beurt, je hebt me ook aangeraakt. Een beetje in de weer geweest met jouw ‘lichtje’, zoals beloofd, het moet perfect zijn, je kent me … Zonet maakten we een uitstap naar jouw boompje in het geboortebos. Veel netels en doornen moesten we uit de weg ruimen. Maar welke boom was nu die van jou? Ze zijn allemaal zo snel gegroeid en lijken op elkaar… Papa was al een beetje in paniek 😉
Gelukkig vond mama jouw boom! Die heeft namelijk een litteken onderaan. Twee jaar geleden had ik een veter gebonden rond de boom en die vorig jaar verwijderd, want die was er al ingegroeid. En dat litteken zie je nu nog. Wat was ik blij om te weten dat we hem terug hadden gevonden, we hebben je boom dan ook mooi versierd:
Ook van mij een gelukkige verjaardag lieve schat. Laat die zon nog maar eens goed schijnen op zo’n mooie Oktober-dag.
9 reacties
Yannick · 19 oktober 2014 op 05:09
En elke keer, wanneer je denkt dat alles reeds gezegd is, blazen jullie mij van mijn sokken en voel ik weer een fractie van wat jullie hebben moeten voelen. Echte liefde, van een ouder voor een kind, is onvoorwaardelijk en zal nooit bekoelen. Dat blijkt maar weer eens uit bovenstaande. Een traan bolt over mijn wang. Van onmacht, van gemis en van trots. Trots op de ouders, trots op wat je hebt kunnen veroorzaken in je korte en passieve leventje. Je hebt echt wel het onderste uit de kan gehaald. Ik ben fier nog steeds jouw nonkel te zijn.
Rust zacht lieve Toon, het wordt nog een drukke dag xx
Omi/mama Lut · 19 oktober 2014 op 08:02
Weeral zo mooi van jullie!!! Weer dat grote gemis dat de kop op steekt. Weer die fierheid die ik voel. Weer dat grote verdriet. Weer een jaartje om. Weer… zoveel dat ik voel…
Die mooie boom wil ik ook wel eens zien, dat miste ik nog om de leegte iets meer op te vullen. Hou enorm veel van jullie!!! xxx
t.anita · 19 oktober 2014 op 09:17
Weer prachtig die teksten en gevoelens die jullie met ons, en in eerste instantie samen met jullie tweetjes, Tejo en ook met Toontje, willen delen.
Missen en loslaten, het blijft pijn doen, eeuwig
en juist dat kan ons sterkte geven om op de beste wijze door te gaan samen met anderen die je het liefste zijn.
De zon schijnt, Toontje lacht en zijn stralen geven warmte, ook voor eeuwig ergens diep in ons hart.
Stephanie · 19 oktober 2014 op 14:02
Vandaag een grote knipoog naar Toon en een hele warme knuffel voor jullie drie. Wat een prachtige herfstdag om in gedachten dicht bij hem te zijn.
Een prachtig gedicht en erg mooie, liefdevolle woorden van jullie. Jullie zijn fantastische ouders voor jullie twee schatten. Jullie doen dat zo super!
Een paar dagen geleden besefte ik dat het bijna Toon’s verjaardag moest zijn…ben hier snel komen piepen om de exacte datum in mijn agenda te schrijven. Ik denk aan jullie vier vandaag en ik ben er van overtuigd dat jullie er een mooie dag van hebben gemaakt.
Veel liefs
Stephanie
Alain Van Eeckhout · 19 oktober 2014 op 20:14
Het intredelied deze morgen bracht jou, Toon, direct in mijn hart. Ik zong het, maar mijn verstand wijzigde al zingend de tekst … ‘Hij’ zal het mij vergeven 😉
Toon, mijn jongen, hoe ben jij aanwezig
en hoe onzegbaar ons nabij.
Jij bent gedurig met ons bezig,
onder je vleugels rusten wij.
Jij bent niet ver van wie je liefhebben,
niet hoog en breed van ons vandaan.
Jij bent zo menselijk in ons midden,
jij zult dit lied heus wel verstaan.
Deze namiddag aan je grafje ontmoetten we vriendinnen en vrienden van je ouders. Ook dat heeft me geraakt. Ik vind het knap van die jonge mensen dat ze de, toch lastige, lange weg naar jou rijden i.p.v. ‘gewoon’ te genieten van deze prachtige nazomerse dag !
Toon, je hebt mensen in beweging gebracht, mensen bijeen gebracht. Fijn !
Ellen · 19 oktober 2014 op 20:19
Prachtige woorden waar zoveel liefde in zit. Ik krijg een krop in de keel als ik ze lees. Lieve Toon, jij hebt iets losgemaakt bij je mama en papa, wat met geen pen te beschrijven valt. Het gaat over alle grenzen heen en laat zich niet beperken tot de fysieke wereld. Ik weet dat jij heel trots bent op hen en dat je de warmte en de liefde van hen elke dag voelt. Gelukkige verjaardag, kleine jongen. Ik blaas voor jou een paar verjaardagskusjes naar de hemel. xxx
Peter Bosman · 20 oktober 2014 op 18:21
Hoi Toon,
ik was weer wat aan het hollen.Meegesleurd in de mallemolen van het leven.En dan plots weer een knappe boodschap van je lieve ouders.Ik werd er weer door geraakt en neem graag even tijd om alles te lezen, de mooie muziek te beluisteren, stil en rustig te worden.
Ik denk aan jou als de vlinder op mijn schouder,de zonnebloem op mijn borst.
Toch is het jouw aanwezigheid,waar iedereen zo naar dorst.
Jij kleine man die zoveel mensen raken kan.
Wat ben ik blij dat jij in ons leven kwam.
Gelukkige verjaardag van Peter
Kelly · 2 november 2014 op 00:12
Hallo Toon,
Nog een late gelukkige verjaardag!
Ik heb hier niet gereageerd, maar ik heb wel aan je gedacht de 19de oktober… Die dagelijkse drukte spijtig genoeg soms…
Wat beschrijven je ouders hun gevoelens zo mooi!! Ik zit nu ook een beetje in die storm, denk ik. We zijn ook een maand voor de derde verjaardag… Je mama geeft me wel moed door te zeggen dat die storm ook wel weer gaat liggen. Ik verschiet soms ook van die pijn die toch nog steeds diep vanbinnen zit.
Nog een klapzoen voor je verjaardag en dikke knuffels voor je fantastische ouders!
PS: Ik heb hier nog iets van Toon Hermans voor hen liggen, voor als we nog eens afspreken 🙂
heidi en kids · 28 november 2014 op 00:03
Lieve Toon
Ook wij brachten jou op deze dag een stil bezoekje… Ons neefje Vince is 1 dagje na jou geboren en bij zijn glimlach staan we ook telkens even stil bij jou…
dikke knuffel van ons allemaal!