24 Januari was het zo ver, de grote echo. Een beetje spannend maar toch wel geruster dan de vorige echo. Ik merk dat m’n broeken beginnen spannen, dus dat is toch al en teken dat er daar iets goed aan’t groeien is he? (meer…)
Dood…
Dood klinkt niet meer als dood.
Dood voelt niet meer als dood.
Dood is een deel van ons leven geworden,
iets dat er is en soms zo gewoon aanvoelt.
Alsof het er altijd al was. (meer…)
Lieve Toon,
Nu pas geeft mama haar de tijd om alleen te zijn en haar verdriet niet te ontlopen door te gaan werken.
Pas nu heb ik de rust die ik na de bevalling niet had.
Wat moet ik veel aan jou denken.
Nu heb ik tijd om te denken. (meer…)